zaterdag 26 maart 2011

thuis

Gisterenmiddag thuisgekomen. Het is behoorlijk mooi weer. Het laatste stuk rijden we in volle zon en een luchttemperatuur van 20 gr. We vieren onze behouden thuiskomst onder het genot van een glaasje Rioja met de aangesnelde familie. Binnen in huis is het koud, maar op het terras is het beter (windstil genieten).


Vandaag heeft Els alweer de nodige wassen gedraaid die hangt te drogen naast de bloeiende pruimenboom.
Ik heb inmiddels de camper gewassen, zodat ie schoon de garage in kan en klaar is voor vertrek over een goeie week.

donderdag 24 maart 2011

op naar Frankrijk

Vanmorgen vertrekken we lekker op tijd (8h30) en rijden via de boulevard van Peniscola. Ook hier staan wat campers.

We schieten lekker op en naarmate we noordelijker komen verbetert ook het weer.
Onderweg rijfen we voorbij de afslag naar Breda.
Een fata-morgana door het verbeterde weer?




Toch doet het weer vertrouwd aan als we de grens met Frankrijk passeren.
Nog even de smalle passage in Le Perthus door en dan door naar Le Boulou.
Daar aangekomen blijkt de camperplaats zo goed als vol. Een enkele k.. plaats is over.
Gelukkig treffen we elders in het dorp een meer dan voortreffelijk alternatief aan. Ook iets voor de volgende keer.

woensdag 23 maart 2011

regen, regen, regen, regen, regen

De regen domineerde volledig vandaag.
Na een geweldige hoeveelheid in de nacht zijn we (in de regen) uitgezwaaid van de camperplaats.
Gedurende het eerste stuk moesten we af en toe door kolkende water- en modderstromen op de weg rijden en hebben de ruitenwissers overuren gemaakt.
Tot na Calpe:
Toen begon de camper kuren te krijgen en en gaf het motor-diagnose-systeem een fout aan, waardoor het systeem de motor in de "safety mode" werd gezet en de max. snelheid bij 40 km/u blijf steken. Handig als je net de bult bij Denia over moet.
Uiteindelijk in Benissa een MB-dealer aangedaan om aan de computer te gaan.
Na wat speurwerk bleek er aan de motor niks mis, maar was het de controle unit die "onterecht" de storing vermeldde. De sensor die het drukverschil over het brandstoffilter meet en doorgeeft bleek defect.
Vervangen is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar uiteindelijk reden we 12u30 weg.
Schiet niet op, maar gelukkig onder garantie.
Vandaar dat we vanmiddag in Peniscola zijn blijven steken en staan we nu aan de haven. (ook hier regent het)
sAvonds wordt het droog en is het een mooi zicht op het oude dorp met daarop de vuurtoren.

dinsdag 22 maart 2011

laatste dag in Alfaz

En zo komt aan alles weer een eind.
Vandaag nog even naar de tandarts. Een aardige kerel, daar niet van. Maar er zijn plezieriger bezoekjes te bedenken.
Alhoewel de zon hoofdzakelijk schijnt is het ook vandaag weer TE koud. Een stevige wind domineert.
En dan de laatste boules-partijtjes:
Vooraf stelt Jef dat een winst van onze kant NIET op z'n plaats zou zijn.
En wij (Jan, Jielis, ik) zijn natuurlijk niet te beroerd om hier gehoor aan te geven. Het blijft natuurlijk een kunst om gedoseerd te verliezen, maar het is ons dan toch gelukt.
Jef is hiermee dusdanig gelukkig dat hij ons de lofzang der Vlaamse boulers laat horen. Ook benieuwd hoe dit klinkt? Klik dan hier.

zondag 20 maart 2011

de drieënzestigste twintig

Sommige dingen moet je gewoon accepteren:
  • dat het weer niet altijd mee zit
  • dat je niet eeuwig jong blijft
  • dat je je verjaardag niet thuis viert
Maar soms heb je het geluk een aantal acceptaties te kunnen combineren, die dan weer leiden tot een prima resultaat.
Mooi weer, verjaardag en juist genoeg vrienden die het mee willen vieren.
Daarvoor serveer je koffie en gebak in de vroege morgen en geniet je van een prima lunch op het terras van Dracula in Albir.


 Moet ook nog gezegd worden dat restaurant Dracula ons gruwelijk verwende met een perfecte maaltijd en prima service.


Dus Els, je kan er weer een jaartje tegen.







Ook de lekke band die Albert na afloop terugvond, mocht de pret niet drukken.
Plakken en pompen brachten ook hem weer veilig thuis.
Net op tijd om nog een klein partijtje te boulen.

vrijdag 18 maart 2011

Bert vertrekt - België wint

Vandaag is onze tireur (Bert) vertrokken.

En het Belgische kamp heeft direct gebruik gemaakt van deze omissie.



De Belgen  roken lont en imponeerden met hun spel.
De eerlijkheid gebied te zeggen dat een paar Ollanders zich maar al te graag lieten afbluffen, hetgeen uiteindelijk resulteerde in een 2-1 verlies.
Vooral Frans (die morgen gaat vertrekken) wilde toch wel graag vermelding van deze uitslag.
Wij feliciteren de Belgische boys.

donderdag 17 maart 2011

St.Patrick, Zon, Fish&chips, Sangria en Flamengo

Met bovenstaande mix in het vooruitzicht zijn we weer naar de overdekte antiekmarkt in Benidorm getogen.








Aan St.Patrick's day konden we niets veranderen; het is nou éénmaal 17 maart.

Aan de zon wilden we niets veranderen, want deze gift werd met beide handen aangenomen.

En als we ons dan toch hebben gemengd in de Engelse gemeenschap, genieten we ook van de typisch Engelse gerechten als Fish and Chips en Sangria onder de typisch Spaanse hoeden op ons hoofd.



De live muziek van John the Fiddler overstijgt alles en moet bij ons de moed erin houden om op de Flamengo-dansers te wachten.
Maar in de horeca hebben ze goed begrepen dat, zolang iedereen wacht, de bestellingen van de Sangria limonade doorgaan.


Wij hebben het op enig moment voor gezien gehouden en gaan terug. Net 10 minuten te vroeg voor het optreden van de Flamengo dansers. Jammer, volgende keer beter.

dinsdag 15 maart 2011

in de regen naar Hong Kong

Het tikte er weer lustig op los; de regen wist vanmorgen niet van ophouden.
Het Spaanse klimaat blijkt toch niet goed begrepen te hebben waarvoor we gekomen zijn.
We hebben er best begrip voor dat ze hier ook af en toe wat water nodig hebben, maar je moet niet overdrijven.

Dus zijn we met z'n veertienen, gewapend met parapluies afgezakt naar Albir om daar onze kleren en tranen te laten drogen bij de Chinees Hong Kong. Deze Chinees had vandaag, na wat verbouwingen, zijn deuren heropend en was verrast dat er veel gasten op af kwamen die nog wilden eten ook.
Het was dus even wachten tot de Chinees van de schrik bekomen was.


Toen, na vele uren wachten, er nog geen eten op tafel kwam, restte de Chinees niets anders dan ons dronken voeren met een overmaat aan wijn van het huis.

Maar na een uurtje of drie kwam er dan toch wat op tafel en eerlijk is eerlijk, dat smaakte goed.

En met z'n veertienen is het al gauw gezellig en doet de wijn wonderen.


O ja, niet te vergeten de lokroep van de juffrouw van de retirade aan het adres van Albert. Hij kon er overigens niet mee omgaan.

Bij het vertrek blijkt de regen voorbij en dat is misschien wel de aardigste boodschap.

zondag 13 maart 2011

LENTE !!

Na regen komt zonneschijn en daar hebben we van kunnen genieten.
Het "paars" kwam er zelfs aan te pas.

We bezochten weer de antiquiteiten-markt en schoven aan bij de Engelsen met hun live-muziek.


In ruil voor wat gehoorbeschadiging (was al niet 100% meer) kunnen we genieten van de virtuoze Jonn de Fiddler en daarna het optreden van een illuster, zwart gekleed, duo. Hun bewegingen waren dermate hevig dat ik op een gegeven moment maar wat naar achteren ben gaan zitten.
Als de populariteit afgemeten wordt aan het aantal bezoekers, dan is vandaag iedereen tevreden.
De bonte mengeling van paëlla, fish and chips en sangria doen het geloof in de multi-culturele samenleving toenemen.
Maar wel op tijd (proberen) terug te zijn voor de boules !

zaterdag 12 maart 2011

la vie des célibataires

Het is vandaag ook de laatste dag dat Luc de bloemetjes eens goed heeft buiten kunnen zetten.
Alhoewel voor niet iedereen de achtergrond bekend is, blijkt de woning van Luc (en Sonia) tijdelijk omgedoopt in Café Sprint II.
Luc schijnt daar speciale herinneringen aan te hebben en, als blijkt uit de restanten (flessen) van een uitbundig leven in de afgelopen week, heeft-ie hem goed geraakt.
Enkele bevrienden hebben deze avond nog gepoogd een en ander in het reine te brengen, maar "il reste encore un petit peu d'histoire".
Afijn, morgen zal Sonia de regelmaat wel weer herstellen.

kou en regen (daar komen we niet voor)

Al een beetje aangekondigd door de vorige titel, wil het weer niet erg meewerken.
Waar ik vorig jaar hoofdzakelijk de korte broek kon gebruiken, is dat dit jaar toch echt uitzonderlijk.
En alhoewel het boulen ook met jas en trui aan gaat, hadden we het toch echt graag anders gewild.
Maar morgen schijnt alles te verbeteren en daar houden we ons maar aan vast.

maandag 7 maart 2011

de laatste mooie dag ???

Of het de laatste was of niet, we hebben er van genoten. Heerlijk weer om lekker te blijven leuteren. En werd wat gekletst. Het kletsen gold meer als argument om fijn buiten doelloos van de zon te kunnen genieten.






En onder grote publieke belangstelling werden de boule-wedstrijden afgespeeld. In drie uur tijd werden (alweer) de Belgen verslagen. We voelen ons langzamerhand bezwaard om weer alle vier de potjes te moeten winnen. Zelfs als we ze af en toe laten voorkomen, dan nog ontbreken de laatste puntjes.
Maar het zijn toffe boulers die goed tegen hun verlies kunnen, al hebben ze laatstelijk wat geklaagd over een gebrek aan bewegingsvrijheid door te veel kleren tijdens het boulen in de regen
Vandaag was daar geen sprake van, want de zon liet een aangepast boule-kostuum toe, zodat er geen belemmeringen door de kleding meer was.
De weersverwachting voor de komende tijd laat niet veel goeds zien, dus hebben we dit maar vast gehad en koesteren we hoop op een paar foutjes in de meteo voor de komende dagen.

zaterdag 5 maart 2011

and the battle goes on

Na een zonnige start werken we ons drukke dagprogramma af:

  1. verzorging van de waterhuishouding, gevolgd door koffie
  2. we halen onze fietsen op bij de fietsenboer, alwaar de laatste wijzigingen zijn aangebracht op basis van de ruimtevaarttechnologie. We zijn er erg blij mee en het werkt super.
  3. de lunch gebruiken we met z'n achten bij de Chinees. Dankzij de spiegels aan het plafond kunnen de twee tafelhelften volledig in beeld worden gebracht. Het eten was voortreffelijk en daar waren we voor gekomen. (misschien ook wel een beetje voor de bling-bling achteraf)
  4. en dan de battle. Hierover kunnen we heel kort zijn (maar dat willen we niet). Ook nu weer hebben de Belgen alle twee de potjes verloren. Nog knapper was het om ze tot een 11-2 voorsprong te laten komen en dan alsnog toe te slaan en met 11-13  te winnen. Het leven van een BB (boulende belg) is niet eenvoudig.

vrijdag 4 maart 2011

wat een dag

Je kan niet zeggen dat de dag kleurloos is voorbij gegaan.
De ochtendluchten hadden over het algemeen een donkergrijze kleur en van tijd tot tijd zorgden ze ook voor wat neerslag. Koffie drinken in de camper is niet erg, maar het moet niet veel langer duren.
Eind van de ochtend werden we opgeschrikt door een fel gegil net buiten het camperpark. Eén van de agressieve waakhonden uit de buurt had zich vergrepen aan Macho, het poedeltje van Nancy en Eddy. De onfortuinlijke Macho werd op niet mis te verstane wijze mishandeld, maar heeft het avontuur gelukkig overleefd. (zie  op de blog van Eddy )

De jeu-de-boule competitie met mollen, nep-Belgen en alle andere evenwichtverstorende trucs gaf deze middag gelukkig (voor de Belgische vrienden) een wat vriendelijker stand te zien. Zo hebben de Belgen vandaag niet zo diep verloren als de laatste dagen, hetgeen toch goed voor de verhoudingen moet zijn. Het was in ieder geval voor de Belgische gemeenschap voldoende reden om met elkaar de glaasjes te heffen.


En omdat ook nu weer comfortabel door de Nederlanders werd gewonnen, kon ook daar het glas worden geheven. Alleen de avondkou kon de feestvreugde  verstoren.
Morgen brandt de strijd gewoon weer los, maar of de verhoudingen zullen veranderen?
Bert is overtuigd van niet.

woensdag 2 maart 2011

een dagje op stap

Vandaag op stap geweest in de omgeving. Na eerst koffie gedronken in hun woning in Finestrat en daarna hebben we ons een dag lang laten verwennen door Cees en Cor.
We hebben gewandeld naar de vuurtoren van Albir, waar het mooie weer van vandaag borg stond voor de prachtigste vergezichten, waaronder op Albir.














 Met de picknick-lunch in de buurt van Calpe hebben we nadien ook nog even kunnen genieten van een echte boule-baan.
Heel wat anders dan het grind van de camperplaats. De ballen rolden bijna vanzelf.




sMiddags nog wat andere mooie plekjes aangedaan en en passant wat wijn getapt in de bodega.
Een eenvoudige, doch voedzame gezamenlijke maaltijd besloot deze leuke dag.